کله شین در زبان شیرین کردی به معنای سنگ کبود است. کتیبه کله شین سنگ نوشته ای با طول 167 سانتی متر و عرض 44 سانتی متر است. ضخامت این کتیبه سنگی بین 28 الی 30 سانتی متر از بالا به پایین متغیر است که بر روی یک پایه سنگی قرار گرفته است. وزن این کتیبه به همراه پایه آن قریب به یک و نیم تن می باشد. بر روی این کتیبه سنگی داستان از شهرهای مهم آشوری به نام موصاصیر و تنی چند از پادشاهان اورارتویی با نام ایشپوئینی، مهرکپوسی و منووا بیان شده است. یک طرف کتیبه به زبان اکدی یا همان زبان آشوری و سوی دیگر آن به زبان اورارتویی به بیان داستان این پیروزی پرداخته است.
محل اصلی کتیبه کله شین در فاصله دویست متری مرز بین ایران و عراق و در گردنه کوهی قرار دارد که شهر اشنویه در ایران و راوندوز در عراق را از یکدیگر جدا می کند. کتیبه در نزدیکی روستای درود از توابع دهستان تاریخی هیق قرار داشته که معبدی نیز با همین نام در آن نزدیکی قرار دارد. با وقوع جنگ بین ایران و عراق نظامیان ایرانی برای حفاظت از این کتیبه آن را به موزه ارومیه انتقال می دهند. سمت آشوری کتیبه بر اثر تیراندازی دچار آسیب های فراوانی شده است اما هنوز هم خواناست. روی اورارتویی کتیبه نیز دچار ساییدگی شده است. کتیبه شامل 42 خط نوشته است و نخستین بار در سال 1829 میلادی توسط باستان شناسی آلمانی با نام شولتز کپی برداری می شود.
شولتز بر اثر حمله رازهنان به قتل می رسد و تصویر کپی شده نیز از بین می رود. هوای سرد و حمله راهزنان سبب می شود تا دسترسی به این کتیبه ارزشمند سخت تر شود تا اینکه در سال 1838 راولسنین باستان شناس انگلیسی از بخش هایی از کتیبه کپی برداری می کند و آن را در اختیار سایر باستان شناسان و تاریخدانان قرار می دهد. در سال 1858 نیز قالبی توسط باستان شناسی به نام بلاو از این کتیبه تهیه می شود و مطالعاتی بر روی آن صورت می گیرد. در سال 1882 برای نخستین بار فردی با نام سایکه موفق به ترجمه بخشی از متن این کتیبه می شود. در نهایت در سال 1890 دمرگان که محققی از کشور فرانسه بوده است شخصا به آذربایجان رفته و قالبی کامل از این کتیبه تهیه می کند.
وی متن قالب گرفته از کتیبه را برای آشور شناس معروف آن دوران با نام پرشیل ارسال کرده و وی نیز با تلاش و ممارست بالاخره موفق به ترجمه کامل متن این کتیبه می شود. در متن این کتیبه از سه تن از پادشاهان سرزمینی با نام توشپا صحبت شده است که پیشکش هایی را به خالدی خدای شهر موساسیر اهدا می کنند. متن کتیبه از این قرار است:
آنگاه که ایشپوینی پسر ساردور شاه بزرگ، شاه قدرتمند، شاه جهان، شاه سرزمین نایری سرور بزرگ شهر توشیبا شهر و منووا پسر او نزد خدای خالدی به شهر موساسیر به معبد بلندی که برای خدای خالدی بنا کرده بودند، آمدند، ایشپوینی پسر ساردور برای معبد بزرگ، جنگ افزارهای نفیس، و رمه های زیبا آورده است. ایشپوینی اشیاء مفرغی و ظروف مفرغی آورده است. ایشپوینی رمه های بسیار آورده است تمام این هدایا را دوباره مقرر داشته است. ایشپوینی تمامی این هدایا را در برابر دوازده خالدی به خدای خالدی به خاطر زندگی خود، ارزانی می دارد… ایشپوینی بعنوان کفاره ۱۱۱۲ گاو ۹۱۲۰ و ۱۲۴۸۰ بز فربه برای وقف آورده است هنگامیکه ایشپوینی پسر ساردور شاه بزرگ، شاه قدرتمند، شاه جهان، شاه سرزمین نایری سرور بزرگ شهر توشپا شهر در برابر خالدی به نیاز، آمد برای مرحمت خدای خالدی این… و سپس، او ایشپوینی این حیوانات و اشیا را در مسیر دروازه های، معبد خدای خالدی گذارد. در موساسیر رمه های را، نگهبانان رها کرده، یا در نگهداری آنها کوتاهی کرده بودند. از برابر دروازه های (معبد) خدای خالدی دزدیدند و فروختند. اینکه در این هنگام که آنها ایشپوینی پسر ساردور و منوا پسر اپشیوینی به شهر موساسیر برای تقدس آمدند رمه ای به خدای خالدی تقدیم داشته و چنین گفتند: آن کس که این رمه های رها شده را از جلوی دروازه خالدی بدزدد، آن کس که ببیند آنها را می دزدند، و خود را در تاریکی و خفا پنهان سازد، آن کس که در مرکز شهر موساسیر زندگی می کند و می‌شنود شخصی رمه ها را، از برابر دروازه های خالدی دزدیده و به همراه (خود) برده است، و از نابودی آنها، ناراحت نمی شود، به چنین آدمی، خدای خالدی مرحمت ندارد، و نسل او را از روی زمین برخواهد داشت. هر کس این کتیبه را از این جا بردارد، هر کس این کتیبه را بشکند، هر کس که به کس دیگر بگوید برو… این کتیبه را بشکن، تمامی خدایان شهر موساسیر خدای خالدی ، خدای هوا و خدای خورشید نسلش را از روی زمین، برخواهند داشت.
