در مرکز شهر زنجان که جزو قدیمی ترین بافت های شهر نیز محسوب می شود ،بنای متبرک امام زاده ای قرار دارد که در بین مردم زنجان به امامزاده سید ابراهیم(ع) شهره است. در مورد نسب این امامزاده بزرگوار در بین علما اختلاف است. گروهی ایشان را فرزند امام چهارم شیعیان، حضرت امام زین العابدین(ع)، و گروهی دیگر ایشان را از نوادگان حضرت عباس و نوه امام اول شیعیان می دانند. بنای امام زاده در چندین دهه قبل مشرف به یک قبرستان بزرگ بوده است اما اکنون قبرستان با احداث خیابان صدر جهان به طور کلی از بین رفته است و در بخشی دیگر چند باب مدرسه احداث شده است.
بنای امامزاده سید ابراهیم، که در مجاورت راسته فرعی بازار زنجان نیز قرار دارد، در سال 1340 به طور کلی نوسازی شده است. بنای قبلی بر شیوه چهارطاقی استوار بوده که یک گنبد زیبا بر فراز آن قرار می گرفته است و بنای جدید درست طبق طراحی بنای قبلی ساخته می شود. گنبد جدید به صورت یک جداره بوده و بر روی آن آیات مبارکه سوره ذات البروج به شکل زیبایی با خط ثلث به صورت زنجیری کتابت شده است. مناره های موجود روی سر در ورودی و خود سر در ورودی که به مشرف به خیابان توحید است از قدیمی ترین قسمت های بنا می باشد.
مناره ها و سردر ورودی به زیباترین شکل ممکن با کاشی کاری آراسته شده اند و آیات شریف قرآن دور تا دور مناره ها خود نمایی میکند. کار ساخت مناره ها و سر در ورودی بر عهده معماری به نام ابراهیم سلطانی بوده است. داخل گنبد امام زاده نیز علاوه بر تزئینات مرسوم آیینه کاری، گچ بری و مقرنسکاری آیات نورانی جمعه نیز با خط استاد جواد رضائی زنجانی کتابت شده است که بسیار چشم نواز است. ضریخ فعلی نیز محصول شهر اصفهان بوده که در سال 1358 نصب شده است. کار بازسازی امام زاده به همت استاد محاوری است و پیکر ایشان در محوطه امام زاده ب خاک سپرده شده است.
امام زاده سید ابراهیم در تمامی اعیاد، مراسمات عزادارای محرم و فاطمیه، شب های ماه مبارک رمضان و مراسم تحویل سال نو آکنده از مردمی است که سال هاست با عشق و ارادت خود را به آستان مبارک سید ابراهیم(ع) می رسانند.
