در محله قدیمی سبزه میدان و در مجاورت بازار زنجان مسجد جامع زیبای شهر قرار دارد که به مسجد و مدرسه سید شهره است. مسجدی چهار ایوانه با گنبدی فیروزه ای که یادگاری از قرن سیزدهم هجری قمری است. این مسجد توسط عبدالله میرزا دارا که یازدهمین پسر فتحعلی شاه قاجار بود ساخته شد. عبدالله میرزا دارا در سیزده سالگی به سمت والی زنجان منسوب شد و از آنجا که ارادت بسیاری به آیت الله مجتهد سردانی، مرجع تقلید به نام آن روزها، داشت بنایی را برپا کرد که این مرجع تقلید بزرگ بتواند کلاسهای درسش را در آنجا برگزار کرده و همچنین مراسم اقامه نماز نیز در همان جا برپا دارد. این مسجد بعدها تبدیل به محل مراجعه مردم به آیت الله سردانی میشود و در بین مردم به مسجد سید و یا مسجد جمعه نیز شهره بوده است.
چهار ایوان که قرینه بودنشان کاملا هویداست در چهار سو حیاط مستطیلی قرار گرفته اند. در ایوان های شرقی و غربی 16 حجره قرار گرفته که مخصوص طلاب است. در ایوان شمالی نیز چند حجره معدود قرار دارد. ایوان شمالی اما محل قرار گرفتن گنبد و شبستان آن است. شبستان در میانه قرار گرفته و دو شبستان دیگر در شرق و غرب آن قرار دارند که شبستان های مردانه و زنانه نامیده می شوند.ایوان شمالی درست همانند ایوان جنوبی با انواع کاشی کاری های زیبا آراسته شده و خطوط زاویه دار کوفی نیز در آن به چشم می خورد. وجود کاشی های هفت رنگ زیبا در این دو ایوان بسیار چشمگیر است و البته غلبه با رنگ های زرد و مشکی است. کاشی کاری ها به شیوه مرسوم در دوران قاجار صورت گرفته است و استفاده از رنگ زرد نشان از تاثیر پذیری از فرهنگ اروپایی در دوران قاجار است.
گنبد زیبای مسجد نیز دو جداره است و لایه بیرونی آن با کاشی های فیروزه ای زیبا پوشانده شده است. کتابت سوره مبارکه دهر بر روی گنبد نیز با خط ثلث صورت گرفته است. مقرنس کاری های گچی نیز در داخل تمام حجره ها و همچنین شبستان ها به چشم می خورد. نقوش اسلیمی و گل و بوته نیز بر روی کاشی کاری ها به وفور دیده می شود که به شیوه ختایی شهره است. درخت زندگی از دیگر طرح هایی است که در دو طرف ایوان مسجد طراحی شده است. مسجد سید به دلیل قرار گرفتن در بافت مرکزی شهر همیشه مورد توجه بوده و به سبب وسعت فضای آن همواره محل مناسبی برای گردهمایی ها و برگزاری مراسمات بوده است. همین دلایل سبب شده تا این مسجد تبدیل به مسجد جامع شهر زنجان شود.
