دژ رشکان، نامی که با اسم پادشاهان دفن نشد
دژ رشکان محکم ترین دژ محافظتی شهر ری، که در دوره ی اشکانیان ساخته شده است. دژ رشکان در صفائیه شهر ری در تپه چشمه علی قرار دارد. این دژ یکی از محکم ترین و اصلی ترین دژ های شهر ری است،پ که از لاشه سنگ و ساروج ساخته شده است.
دژ رشکان در دوره فخر الدوله ابن رکن الدوله دیلمی فخر آبادی ساخته شد، یعنی در زمان ارشک اول، به همین دلیل اسم این دژ را رشکان گذاشتند. بعد از ارشک اول که بنیانگذاراشکانیان بود پادشاهان بعدی کلمه ارشک را به اسم خود اضافه کردن تا جای که اسم شهر ری کنونی در آن زمان ارشکیه بود.
در دژ رشکان علاوه بر جنبه حفاظتی آن، از وسایل جنگی و اداوات نظامی و وسایل گرانبها هم نگهداری می کردن. زمانی که این دژ بعد سالها کشف شد، این وسایل کشف و تماماً به موزه ایران باستان منتقل شد.
بخش اصلی قلعه تا زمان قاجار کاملا باقی ماند، اما امروز قسمت عظیمی از آن تخریب شده است. هفتاد سال پیش پروفسور باستان شناسی به نام اشمیت به کاووش این منطقه پرداخت، اما به دلیل مرگ ناگهانی اش گزارشی مبنی بر کار اکتشاف اش از این مکان اعلام نشد. چندین سال بعد یعنی در سال 1313 فرد آمریکایی به نام آریم اشمیت به همراه تیم کاووش به این منطقه اعزام شد، او علاوه بر اکتشاف این دژ توانست بقایایی مسجد جامع ری را هم بر سطح زمین بیاورد. اما در سال 84 تا 86 باستان شناسان دیگری توانستند آثار ارزشمند بیشتری از دوره اشکانی و ساسانی در این منطقه کشف کنند.
