امامزاده سلطان عبدالله (ع) در 200 متری خارج از روستای جهان آباد، در میان قبرستان عمومی روستا قرار گرفته و معروف به «سلطان عبداللَّه» است. زائرسرایی با شش اتاق کوچک روبروی ایوان بقعه با مساحت دویست متر مربع قرار داشت که به دلیل خشت و گلی بودن آن از بین رفته، قدمت آن به دوره ی صفویه بر می گردد که در زمان قاجار مورد بازسازی اساسی قرار گرفت.
داخل بقعه به شکل برج مدورى است که بخاطر وجود چهار گوشواره گنبد بنا بر آن ایستاده است، ارتفاع بقعه تا گنبد چهار متر است. درب بقعه از سمت جنوب غرب باز می شود و در مرکز آن با ابعاد 1×2 متر ضریح چوبى گهوارهاى قرار دارد. قطر دیوارهای این بقعه به بیشتر از یک متر می رسد.
به گفته ی اهالی امامزاده سلطان عبدالله (ع) از نوادگان حضرت امام موسی کاظم (ع) است، البته سندی دال بر اثبات این مطلب در دست نیست.
