بازار عودلاجان کجاست؟
یکی از محله های تاریخی استان تهران بازار عودلاجان است که از شمال به ری، از جنوب به 15 خرداد، از شرق به امیر کبیر و از غرب به ناصر خسرو محدود می شود . بازار عودلاجان از معماری قاجاری برخوردار است که هنوز هم بافت سنتی و تاریخی خود را حفظ کرده است این بازار که در زمره جاذبه تاریخی- تفریحی قرار دارد از گذشته تاکنون مکانی برای فروش صنایع دستی و کالاهای مورد نیاز مردم بوده است همچنین با تبدیل شدن به یکی از قطب های توریستی امکاناتی از قبیل کافه و رستوران به آن اضافه شده است.
امکانات تفریحی بازار عودلاجان
یکی از قسمت های تفریحی و مهم بازار عودلاجان تیمچه اکبریان است این تیمچه در زمان فتحعلی خان قاجار تاسیس شده است که از همان ابتدا به عنوان اولین بانک رهنی ایران مورد استفاده قرار گرفته بود . تیمچه اکبریان که در سال 1384 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت پس از مرمت سازی با عنوان (سفره خانه سنتی طهرون قدیم ) شروع به کار کرد.
بازار عودلاجان مربوط به چه دوره ای است؟
بازار عودلاجان از قدمت زیادی برخوردار است ولی اوج پیشرفت و کاربری آن به زمان قاجار باز می گردد . این محله که زمانی جزو منطقه مرفه نشین تهران محسوب می شد اکثر اهالی آن را کلیمی ها و زرتشتیان تشکیل می دادند البته در این محل افراد برجسته و مهمی از قبیل خاندان قوام الدوله، مستوفی، نصیرالدوله و حسن مدرس نیز زندگی می کردند علاوه بر این طبق استاد بدست آمده ؛ بازار عودلاجان در مراسمات مختلف به خصوص عزاداری های اربعین مورد استقبال افراد بسیاری قرار می گرفت و بیشترین تعزیه خوانی ها و روضه خوانی ها را در آن زمان به خود اختصاص داده بود. بازار عودلاجان از 16 مسجد و یک مدرسه و 2619 خانه و 1146 دکان برخوردار بود و سراسر آن با درختان زیبا و کهن سال پوشیده شده بود همچنین به خاطر اهمیتی که داشت بناهای ماندگاری از قبیل خانه مدرس، باغ ملک الشعرای بهار، کاخ گلستان و عمارت مسعودیه را در خود جای داد.
امکانات بازار عودلاجان
گذرگاه ها و کوچه های بازار عودلاجان شامل گذر باغ نظام الدوله، گذر شتر گلو، گذر حمام نواب، گذر مسجد حوض، گذر مدرسه ، کوچه نظام العلما،سردار، سپهدار، معین الملک، سهراب خان ،نقاره چی و تعدادی دیگر می شود که تمامی این محله ها توسط مسیو کرشیش (معلم مدرسه دارالفنون) در سال 1275 ترسیم شد. بازار عودلاجان با گذر زمان دچار تغییراتی آوایی شده است اما در نام گذاری ابتدایی آن دو نظریه وجود دارد عده ای بر این باورند که این محل برای شخصی کلیمی بوده که عبدالله جان نام داشته است و گروهی دیگر به این معتقد هستند که این محل آوا-دراجین به معنی محل تقسیم آب بوده است که در هر دو صورت اکنون به بازار عودلاجان یا اودلا جان شهره شده است.
بازار عودلاجان تا اواسط حکومت پهلوی از موقعیت اجتماعی خوب برخوردار بوده است اما با توسعه شهری در سال 1340 از ارزش آن کاسته شد و تقریبا به محله ای بدون سکنه و بازار خالی تبدیل شد اما در سال 1391با مشارکت سازمان میراث فرهنگی ،شهرداری و کسبه بازار مورد مرمت قرار گرفته است و پس از چهار سال درسال 1395 دوباره به کاربری خود بازگشت.
