کاخ عشرت آباد واقع در شرق تهران یا شمال شرقی تهران قدیم، مکانی است که از دوره قاجار بر جای مانده و جزء آثار تاریخی گمنام به شمار می رود. کاخ عشرت آباد در زمان قاجار به دستور ناصر الدین شاه، به عنوان حرم سرایی سلطنتی ساخته شد. دستور ساخت این عمارت بعد از سفر ناصر الدین شاه از فرنگ، طبق سبک معماری ایرانی بوده است .
کاخ عشرت آباد، مانند کاخ سلطنت آباد، قصر فیروزه ای و کاخ نیاوران در منطقه ییلاقی خارج از حصار شهر تهران است، و از طبیعت زیبای بهره می برد، معماری این بنا به گونه ایست که سی اتاق را دور تا دور حوض کاخ ساختند، و هر اطاق به یک زن ناصر الدین شاه تعلق داشت، کاخ اصلی مدتی محل زندگی انیس الدوله بود.
ساختمان کلاه فرنگی به صورت برج چهار طبقه ای است، که پوشش سقف طبقه چهارم شیروانی است، و طبقه سوم که مکان شاه نشین است، دارای آئینه کاری ها و مقرنس کاری بود. در جنوب شرقی عمارت حوض دایره ای شکل بزرگی است که با آب قنات پر می شود.
در سال 1342 این کاخ ثبت ملی شد، اما روزگار این کاخ مانند گذشته اش خوب پیش نرفت. در گذشته این کاخ محل جشن ها و مهمانی های شاهنشاهی بود، ولی بعد از سرنگونی حکومت قاجار، روزگار بر آن وفا نکرد و این کاخ محل نظامی ارگان های مختلفی قرار گرفت.
بعد سقوط حکومت قاجار این کاخ به نهادهای نظامی و پادگان ها رسید، در سال 1342 آیت الله خمینی به مدت یک ماه و هفت روز در این مکان زندانی بودند. بعد از چند سال این کاخ به گارد پهلوی واگذار شد، و بعد از آن به تصرف نیروهای انقلابی در آمد. در زمان تصرف آسیب‌های زیادی به این عمارت نگون بخت وارد شد، به گونه ای که جای گلوله ها بر روی آن هنوز باقی مانده است.
این کاخ به علت اینکه در منطقه نظامی ست هرگز بازسازی نشد. و بعد از پیروزی انقلاب، سپاه این مکان را تصرف کرد، و بعد ها به نیروی هوایی سپاه رسید. اما گفته شده که طبق صحبت های صورت گرفته قرار بر این شده است که این مکان از منطقه نظامی جدا شود، و مورد بازسازی قرار گیرد، و به موزه دهه فجر تبدیل شود.
