مسجد جامع اقلید یکی از قدیمی ترین مساجد تاریخی ایران است که در طول تاریخ دستخوش تغییرات و رویدادهای فراوانی شده است. بر اساس برخی کتب تاریخی و سفرنامه ها به نظر می رسد بنای اولیه این مسجد چیزی در حدود 900 تا 1000 سال پیش و هم زمان با ورود اسلام به خطه فارس ساخته شده است. بنای اولیه در محل کنونی نبوده و چند صد متر با جایگاه کنونی مسجد فاصله داشته است و بنابر برخی روایات بر اثر زلزله ای شدید ویران گشته و مجددا ساخته شده است. کتیبه­ ای تاریخی از جنس چوب بر سر در مسجد نصب شده است که نشان می دهد مسجد اقلید در سال 849 هجری قمری توسط فردی به نام عبدالعزیز احمد بن عبدالعزیز بن عقیل تعمیر شده است.

وجود همین کتیبه نمایانگر قدمت بالای این مسجد تاریخی است. علاوه بر این کتیبه آثاری از سنگ های تاریخی نیز در بدنه بیرونی مسجد به چشم می خورد که متاسفانه هیچ کدام از این آثار تاریخی دارای حفاظ خاصی نبوده و به حال خود رها شده اند. یکی از ویژگی های این مسجد گذر دو نهر جاری از دو سرچشمه مختلف از میان حیاط سبز و درختکاری شده مسجد است که جلوه بسیار چشم نوازی را ایجاد کرده است. با ورود به حیاط مسجد نمای مدرن و امروزی مسجد با کاشی کاری های غالبا ۀبی رنگ به چشم می خورد. این نمای مدرن یادگاری از چند دهه پیش است که توسط مردم و یکی از روحانیون اقلید صورت گرفته است. پس از انقلاب نیز مسجد تعمیر و بازسازی شده است.

یکی دیگر از جاذبه های ارزشمند این مسجد تاریخی وجود منبری 2 متری از جنس چوب گردو است که از دوره صفویه به یادگار مانده است. سرتاسر این منبر تاریخی با هنر منبت کاری با ظرافت خاصی به زیبایی تمام آراسته شده است و بر روی آن تاریخ 1008 هجری قمری به چشم می خورد. این منبر زیبا کار دست هنرمند اقلیدی محمد بن عقیل اقلیدی است که به نظر می رسد منبری درست مشابه همین منبر را در یکی از مساجد اصفهان نیز به یادگار گذاشته است. متاسفانه این منبر نیز دارای حفاط خاصی نبوده و به گفته برخی منابع با بی توجهی های صورت گرفته در حال نابودی است. گنبد این مسجد نیز در سال های اخیر بازسازی شده و این مسجد با قدمتی هزاران ساله هنوز هم محل برگزاری مراسم عبادی مردم اقلید است.