یافتن یک غار در ارتفاع بالا به همان اندازه که هیجان انگیزه است از سختی و مشقت نیز خالی نیست. این غار شگفت انگیز در 12کیلومتری شمال شرقی استان کرمانشاه مابین دوکوه طاق بستان و بیستون و در دامنه کوه پراو قرار دارد. غار پراو که زمانی به اورست غارها شهره بود حال رتبه 220عمیق ترین غار عمودی کشور را به خود اختصاص داده است.
این جاذبه طبیعی هم اکنون یکی از اعجاب انگیزترین غارها به شمار می رود که به صورت عمودی می باشد و در سال 1388در رتبه دومین اثر طبیعی ملی قرار گرفت و در سال 1389 در لیست میراث طبیعی به ثبت رسید.
از ویژگی های منحصر به فردغار پراو می توان به دهنه آن اشاره کرد که در ارتفاع 3هزار متری از سطح دریا قرار دارد. قرار گرفتن ورودی غار در این ارتفاع بالا باعث تمایز آن بین تمامی غارهای کشور شده است.
بدنه غارکه سراسر از سنگ ساخته شده و دیوارهای آن مملو از منافذ می باشد راه پیمایش را بسیار خطرناک کرده است این غار که از مسیر صعب العبوری برخوردار است جان چند تن از غار نوردان را دراین راه  گرفته است . عمق غار به 175 متر میرسد و طول آن1454مترهست که دارای 26 حلقه چاه می باشد و عمیق تر آنها حلقه 16 با عمق 42 متر هست.
آب جاری موجود در این غار خشن بر اثر ذوب یخچال های طبیعی که در آن وجود دارد صورت می گیرد از آنجایی که این غار همیشه دارای آب بوده است به نام پراو به معنی پر آب نام گرفته است.
ارتفاع بالا، عمق زیاد و وجود این یخچال های طبیعی منجر شده همواره دمای داخل غار بین 1 الی 3 درجه سانتی گراد باشد که در زمستان برودت آن افزایش پیدا می کند به همین دلیل در این فصل نفوذ به عمق آن تقریبا غیرممکن می شود.
کشف غارکه به سال 1350شمسی برمی گردد اولین بار توسط یک گروه غارنورد انگلیسی تا عمق 750 مترپیموده شد. اگرچه گروه های غار نورد دیگری سعی بر پیمودن بر اعماق بیشتر غار کردند ولی طبق شواهد بدست آمده ازآنها عمق 750 متری پایان غار بود. ولی در سال 1370 اولین گروه غار نوردی ایرانی به سرپرستی بهمن مشتکوب موفق به پیمودن غار تا انتهای آن شدند و مسیر را برای پیمودن برای گروه های بعدی فراهم کردند.
در تاریخچه ی صعود این غار نیز می توان به اولین زن ایرانی به نام لیلا اسفندیاری که موفق به پیمودن غارتا انتهای آن شد اشاره کرد.