سی و سه پل، یادگار باشکوه صفوی

سی و سه پل یکی از پل های تاریخی اصفهان است که در زمان شاه عباس اول و به دستور وی ساخته شده است. این پل باغ های  دو طرف زاینده رود را به همدیگر متصل می کرده است و از آنجایی که سبب اتصال محله جدید جلفا به سایر مکان های آن طرف رود می شده است به پل جلفا نیز شهرت پیدا می کند. این پل توسط الله وردیخان که یکی از سرداران مشهور و گرجی تبار شاه عباس بوده  و به هزینه شخصی وی ساخته شده است. اگر چه از تاریخ ساخت پل اطلاع دقیقی در دست نیست اما به احتمال زیاد کار ساخت هر دو طبقه پل در سال 1011 ه.ق به پایان رسیده است. پل در ابتدای ساخته شدن 40 دهانه داشته اما با گذر زمان و گسترش زمین های اطراف زاینده رود هفت دهانه آن از بین رفته و سی و سه دهانه باقی می ماند و سبب می شود این پل به سی و سه پل یا سی و سه چشمه شهره شود.

پل سی و سه پل که طولانی ترین پل موجود بر روی زاینده رود است در عریض ترین و کم عمق ترین قسمت زاینده رود و در دو طبقه بنا شده است. پایه پل سنگی بوده و از ملات ساروج در آن استفاده شده است. باقی قسمت های پل نیز از جنس آجر و با ملات گچ و ساروج است. پل در ابتدای ساخت 360 متر طول داشته اما پل کنونی 295 متر طول و 13 متر و اندی عرض دارد. در طبقه فوقانی پل دو راهروی باریک در دو طرف پل به صورت مسقف تعبیه شده است. این راهروهای زیبا با طاق نماهای بسیار زیبا از یک طرف به رودخانه و از طرفی دیگر به سنگ فرش میانی پل مشرف هستند و در سو مشرف به سنگ فرش طاقچه هایی بر روی آن ها تعبیه شده که احتمالا محل قرار گرفتن تابلوهای نقاشی زیبا بوده است.

طبقه اول پل که در فاصله کوتاهی نسبت به بستر رودخانه قرار دارد دیگر گذرگاه پل است که از میان پایه های پل و طاق های بزرگ آن عبور کرده است و در مواقع کم آبی زاینده رود و پایین بودن سطح آب مورد استفاده قرار می گرفته است. به نظر می رسد در سال های نخست ساخت پل بر روی پشت بام راهروهای طبقه فوقانی نیز گذرگاهی برای عابران تعبیه شده بوده که در زمان های پرآبی زاینده رود مورد استفاده قرار می گرفته است. هر 33 دهانه پل از نوع طاق های جناغی بوده و از اندازه های یکسانی برخوردارند. سی و سه پل در طول تاریخ همواره مورد علاقه سیاحان و گردشگران از سراسر جهان بوده است. امروزه سی و سه پل یکی از تفرجگاه های اصلی اصفهان است و به هنگام پرآبی زاینده رود محلی برای برگزاری و پیک نیک و قایق سواری است. سی و سه پل در زمان صفویه نیز مکانی برای برگزاری جشن های مختلف همانند جشن آب پاشان بوده است.