خانه سیف العلما بناب، یادگاری از دوران قاجار است که متعلق به شیخ علی قاضی، ملقب به سیف العلما، بوده است. شیخ علی قاضی به سبب ایستادگی و درایت در برابر شورش و لشکرکشی "شیخ عبیدالله کرد" از ناصرالدین شاه قاجار این لقب را دریافت کرد. خانه سیف العلما که محل زندگی این شیخ بزرگ بوده، خانه ای وسیع در میانه یک باغ بزرگ بوده است که با گذر زمان و احداث خیابان های جدید و همچنین تقسیم بنا بین ورثه،امروزه اثری از باغ بزرگ آن باقی نمانده است. میراث فرهنگی شهر بناب این خانه را خریداری کرده و آن را مورد بازسازی و مرمت قرار داده است.
خانه دو طبقه با نمای آجری است و بر طبق نظر کارشناسان در ساخت آن از مسجد جامع بناب که از دوران صفویه برجا مانده، الگو گرفته شده است. خانه سیف الاسلام اکنون وسعتی در حدود 450 متر مربع داشته و با احتساب حیاط کوچک و مستطیل شکل آن، 490 متر مربع عرصه کلی بنا است. خشت، آجر، کاهگل و چوب مصالح سازنده این بنای سرخ فام است. در بدو ورود یک ایوان ستون دار با ستون های چوبی به چشم می خورد که پایه های سنگی دارد. پایه های ایوان با سنگ تراش خورده آراسته شده و در انتها نیز مقرنس کاری و حجاری زینت بخش سرستون هاست. خانه دو طبقه است و تعداد زیادی درب و پنجره در آن به چشم می خورد.
آنچه که بیشتر از همه تزئینات بنا در ابتدا خودنمایی می کند قرینه موجود در نمای خانه است که نشان از معماری ایرانی آن است. در داخل خانه نیز هر طبقه شامل چندین اتاق است و دیوار اتاق ها با روکش گچ پوشانده شده است. با کاوش های صورت گرفته بر زیر این لایه گچی نقش و نگارهایی با رنگ های مختلف بدست آمده است. یک راه پله طبقه اول را به طبقه دوم متصل میکند. طبقه دوم علاوه بر اتاق ها یک سرسرای بزرگ و زیبا دارد. تمام اتاق ها و سرسرا با ارسی های زیبا و ظریف به یکدیگر راه دارند. بر روی دیوارها مکان های تعبیه شده که چراغ های مخصوصی در آن ها قرار می گیرد. در دو طرف این جایگاه شیشه هایی قرار گرفته که نور را به اطراف منعکس می کند و یک لوله در سقف این قسمت مسئولیت تهویه هوا را بر عهده دارد که در نوع خود منحصربفرد است.
خانه سیف الاسلام از سال 1390 به عنوان موزه صفوی به کار برده می شود. در این موزه سکه های پادشاهان صفوی، نگارگری های زیبا، کتب خطی و آثار خوشنویسی دوران صفوی و ظروف مسی نگهداری می شود.
