مقبره ی غیاث الدین ملکشاه در شهر مشهد و در بازار بزرگ واقع شده است. این آرامگاه متعلق به عصر تیموری بوده و امیر غیاث الدین ملکشاه از امرای دربار آن زمان بوده است. هم اکنون از این بنا به عنوان مسجد استفاده می شود و با نام مسجد 72 تن نیز شناخته می شود. وسعت آرامگاه به 660 مترمربع می رسد. از کاشی های معرق با ارزشی در غرفه ها، مناره ها و ایوان ها استفاده شده که متاسفانه بیشتر آن از میان رفته است. کتیبه ای در سمت چپ ایوان قرار دارد که به طول حدود دو متر از نوشته های آن بخوبی قابل مشاهده می باشد. این نوشته با خط ثلث بوده و بسیار ظریف و منحصر به فرد است. همچنین صلوات بر چهارده معصوم در قسمتهایی از ایوان نوشته شده است.
درب این آرامگاه متعلق به تاریخ 1155هـ.ق بوده و بنظر می آید که از مکانی دیگر آورده شده است. فضای داخلی آرامگاه نیز دارای کاشی کاری زیبایی بوده و از کاشی مسدس سبز رنگی پوشیده شده است، در میانه ی هر مسدس نقشی قرار دارد و کلمه ی (علی) سه بار با زر بر روی آن نوشته شده است. در مرکز هر ضلع از آرامگاه دربندی بوده که از آن ها به رواق های کناری راه داشته و بعد ها سه دربند بجز دربند درب ورودی مسدود گردید. دو مناره در اطراف آرامگاه قرار دارد که بعلت گذر زمان بالای هر دوی آن از بین رفته است. ازاره ی مناره ها از سنگ بوده که بعلت فرسایشی که داشته آن را مجدداً مورد مرمت و بازسازی قرار داده اند. کتیبه ای بزرگ که بر روی آن آیات قرآن نوشته شده است در بخش فوقانی ازاره مناره ها دیده می شود. این اثر تاریخی از آثار به ثبت رسیده ی ملی ایران محسوب می شود.
