بقعه علاءالدین شهشهانی متعلق به عارف قرن نهم هجری شاه علاءالدین محمد است که از سادات و عرفای بزرگ اصفهان در دوره تیموری بوده است. شاه علاالدین محمد سرسلسله خاندان بزرگ شهشهانی و فرزند قطب الدین محمد بوده که در زمان حکومت سلطان محمد بایسنقر از نوادگان امیرتیمور ساکن اصفهان بوده است. این عارف بزرگ بسیار مورد علاقه و توجه سلطان محمد بوده و در نزد مردم نیز از جایگاه بالایی برخوردار بوده است به طوری که وی را نقیب النقبا می­نامیدند. آنطور که گفته می­شود نسب وی با بیست و چهار واسطه به امیرالمونین(ع) می­ رسیده است. سلطان محمد در زمان شاهرخ تیموری حاکم اصفهان بوده و از آنجایی که بنای ناسازگاری با پادشاه می­گذارد شاهرخ تیموری به اصفهان لشکرکشی می­کند. سلطان محمد بدون درگیری و قبل از ورود شاهرخ از اصفهان خارج شده و راهی لرستان می­شود.

شاهرخ به محض ورود به اصفهان و مشاهده خروج سلطان محمد غضبش را متوجه بزرگان و فضلای مورد توجه سلطان محمد از جمله شاه علاالدین می­کند و عده ای از این بزرگان و فضلا را به شهرهای دیگر تبعید می کند. در نهایت به تحریک همسرش مهد علیا شاه علاالدین محمد را به جرم همکاری با سلطان محمد و شورش و سرکشی به قتل می رساند. شاه علاالدین در محل مدرسه و حسینیه ای که متعلق به خاندان شهشهانی بوده به خاک سپرده می­ شود. پس از مرگ شاهرخ و بازگشت دوباره سلطان محمد به دستور وی بنایی باشکوه بر فراز مقبره وی می­ سازند. بنا یکسره آجری است و گنبدی زیبا بر فراز آن خودنمایی می­ کند. در نمای بیرونی بنا کاشی­ کاری های زیبا از آیات و ادعیه به چشم می خورد. گنبد بنا فاقد کاشی­کاری و در سال های اخیر مرمت شده است، اما در وجوه مختلف بنا کاشی­کاری های زیبایی به چشم می خورد.

کاشی کاری ­های معرق این بنا بسیار چشم نواز است و نام کاشی کار نیز در کتیبه ای در سر در ورودی ذکر شده است.  گچ بری های ظریف  یکی از زیباترین هنرهای به کار رفته در داخل و خارج بقعه شهشهان است که بسیار چشم نواز است. کتیبه های متعدد زیبا با خطوط ثلث نیز در بنا به چشم می خورد که در این میان کتیبه هایی از هنرمند خطاط مشهور قرن نهم هجری، سید محمود نقاش، به چشم می خورد که به شرح شهادت این عارف وارسته پرداخته است. در یکی از کتیبه ها سال 852 ه.ق به عنوان تاریخ پایان ساخت بقعه درج شده است. بنا یک بار دیگر در سال 1013 ه.ق و در زمان شاه عباس صفوی توسط یک بانو که نامش در کتیبه ذکر شده است مرمت شده است. در سال 1325 ه.ش نیز یک جفت درب زیبا مزین به هنر منبت کاری اصفهان توسط یکی از نوادگان این خاند ان در این بقعه نصب شده است.