موزه تخصصی نان، در سال 1930 به عنوان اولین موزه خاورمیانه بازگشایی شد. مصالح ساخت موزه گچ، آجر، چوب، کاهگل بوده و هنرمندانه گره چینی و رسمی بندی آن توسط استادان این هنر بوجود آمده است. یکی از نشانه های هویت و فرهنگ اصیل ایرانی در بیان تغذیه در دوران مختلف نان سنتی می باشدکه از نظر سلامت و بهداشت از کیفیت بالایی برخوردار است. این امر موجب گردید جهت معرفی این نان به نسل جوان توسط بخش خصوصی این مکان احداث گردد. از نان های موجود در موزه می توان به نان سفید، نان قهوه ای، نان جوانه گندم، نان لواش، نان سنگک، نان بربری، نان روغنی، نان شیرمال، نان سبوس دار را برشمرد.
موزه ی نان به سه بخش تقسیم شده است. 1-بخش خاک 2- بخش آب 3- بخش آتش
1- بخش خاک: این بخش به معرفی مراحل برداشت پرداخته است و آن را به خوبی با استفاده از مانکن و ابزار کشاورزی به تصویر کشانده است. 2-بخش آب: به روش های گوناگون سنتی تبدیل گندم به آرد بوسیله ی آسیاب آبی، دستاس، آسیاب بادی و ... را به نمایش گذاشته است. 3- بخش آتش:در این بخش نیز به معرفی شیوه های گوناگون سنتی نان مانند ساج، سنگک، تنور زمینی، تنور ایستاده و ... پرداخته است.
