مسجد جامع ترک در شهر کوچک و تازه تاسیس ترک از توابع شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی قرار دارد. این مسجد یکی از منحصربفردترین و زیباترین مساجد منطقه آذربایجان است که از قدمت بسیار بالایی برخوردار است. این مسجد در میان عامه مردم به داش مچید شهره است که داش به معنای سنگ و مچید به معنای مسجد است. از نام بانی و  یا تاریخ ساخت این مسجد تاریخی اطلاع دقیق در دست نیست. برخی معتقدند مسجد در قرون اول هجری و بدست امام حسن(ع) بنیان گذاری شده است، برخی دیگر معتقدند بنا در قرون ششم هجری پایه گذاری شده است اما فرضیه قوی تری ساخت مسجد را به حکومت ایلخانی و دوران فرمانروایی الجایتو نسبت می دهد، بنابراین این بنای یکپارچه سنگی حداقل به قرن هشتم و نهم ه.ق تعلق دارد.

مصالح اصلی در ساخت مسجد جامع ترک سنگ است. نکته حیرت انگیز در ساخت بنا این بوده که از سنگهای یکپارچه و تراش خورده در ساخت بنای اصلی استفاده شده است. از درب ورودی مسجد که وارد شوید حوضی سنگی و کوچک را می بینید که جهت وضو گرفتن مورد استفاده بوده است. با عبور از حیاط کوچک و گذر از درب های ورودی به شبستان اصلی مسجد وارد می شود. در هنگام ورود سردر سنگی و یکپارچه چشمتان را خواهد گرفت. حجاری های صورت گرفته بر روی این تکه سنگ یکپارچه بسیار ظریف و دقیق است آن هم بدون استفاده از ابزارهای دقیق امروزی. با ورود به داخل مسجد شبستانی مستطیل شکل در برابر چشمانتان قرار می گیرد که سقف آن بر ستون های متعدد سنگی استوار است.

ستون های سنگی تقریبا پهن با تزئینات حجاری اندکی آراسته شده اند. سقف شبستان اما شامل یک گنبد وسیع آجری است که 12 گنبد کوچکتر در ردیف های چندگانه اطراف آن را فرا گرفته اند. به گفته کارشناسان شبستان آجری بعدا به بنای اصلی الحاق شده است. زیباترین بخش شبستان محرابی زیبا است که از سنگی یکپارچه، بسیار بلند و عریض و بدون تکه خوردن حجاری شده است. مقرنس کاری ظریف و نقوش ساده گل و گیاه اطراف این محراب زیبا را آراسته اند. بر فراز این محراب کتیبه ای سنگی با خط خوش حجاری شده است. در دو طرف این محراب نیز دو محراب سنگی حجاری شده قرار گرفته است که به مراتب از محراب اصلی ساده تر هستند.

کتیبه ای با تاریخ 1016 ه.ق که مقارن با حکومت شاه عباس صفوی است و کتیبه ای دیگر با تاریخ 1282 ه.ق که مقارن با حکومت ناصرالدین شاه قاجار است در این مسجد به چشم می خورد. احتمالا این مسجد بر اثر وقوع زلزله ای مهیب در زمان قاجار دچار آسیب شده است و فردی به نام حاج عباس ترکی آن را مرمت کرده است. هنوز هم کتیبه ای شامل نام  معماران و بانیان تعمیر مسجد بر روی دیوار قابل مشاهده است. در کنار شبستان اصلی محلی قرار دارد که به نظر متعلق به عرفان و عالمان بوده است که به مباحثه و یا ذکر و عبادت می پرداختند. یک مقبره نیز در گوشه ای از حیاط مسجد قرار دارد که در بین مردم به مقبره سازنده و بانی مسجد شهره است ما هیچ مدرکی دال بر این اداعا وجود ندارد.