یکی از  مساجد تاریخی می توان به این اشاره کرد که به سال 577 ه.ق مربوط می شود که از معماری منحصر به فردی دارا می باشد. رویکرد ساخت این بنا طوری بوده است که از آن سالیان همچنان پابرجا بوده است .

این مسجد در چندین نوبت مرمت شده است که در دوران تیموریان تغییرات اساسی در بنا ایجاد شده است

این بنا دارای کاشبی کاری هم بوده است به دلیل این که در کتب تاریخی از آن یاد شده است ولی اکنون چیزی از آن بنا باقی نماده است .

نمای ساده این بنا نشان از بزرگ و منحصر به فرد بودن آن اشاره که همچنان هم در مراسمات مختلف تعداد زیادی از مردم را به خود جذب می کند.

صرفا ورودی این بنا در ایوان مسجد و گنبد دارای چندین کاشی فیروزه و کتیبه دارد که ارزش بنا را دوچندان و زیبایی منحصر به فردی به آن اعطا کرده است .

معماری بنا به این صورت می باشد که ورودی این بنا دارای یک ایوان بوده که از یک حیاط در وسط و دوسکو با سقف های گنبدی تشکیل شده است و گچ کاری های زیبادر ناحیه شرق و غرب این منطقه می باشد .

ضلع جنوبی سازه ازچهار ترمینه هشت گوش تشکیل شده است که این گنبد را با تزیینات فوق العاده زیبا گچ بری شده است . ضلع غربی  هم دارای شبستانی می باشد که از خشت و گل و اجر ساخته شده و کتیبه های عالی در این ناحیه قرار دارد که چشم هر بیننده ای را به خود جذب می کند

بنا این مسجد در مین بافت فرسوده و قدیمی قرار دارد که هنوز که بخش هایی از این بنا پا برچا مانده است مثل ارگ کاظم خان و باغ و بنای کوشک و بنا های مشابه .