در شهرستان بشرویه 5 آسیاب در فاصله معینی از هم از سمت کوه های غرب به شرق با شیب نسبتا تندی وجود دارد که با قدمت چهارصد ساله از آثار تاریخی این شهرستان به حساب می آیند. این آسیاب ها با فاصله ی یک کیلومتری از همدیگر قرار دارند.
معماری و شکل آسیاب ها مشابه هم دیگر است. جنس مصالحی که در آنها بکار گرفته شده آجرهای مربعی شکل، لاشه سنگه، ساروج و قلوه سنگ با ملات شن، گچ و آهک می باشد. انواع آسیاب ها از طریق متفاوتی مانند باد، نیروی حیوانات و آب کار خود را انجام می دهند. برخلاف تصور عموم که فکر می کنند آسیاب با پره های بزرگ درحال حرکت است، آسیاب آبی در زیر زمین قرار گرفته است.
کار آسیاب آبی به این صورت است که هر یک از این آسیاب ها که خود به صورت تنوره ای استوانه ای از زمین اطراف خود بلندتر می باشد دارای یک گودال دایره ای وار با ارتفاع 10-12 متر و قطر دهانه 2 متر که در پایین مخزن این قطر به نیم متر می رسد، می باشند. قسمتی از آب قناتی که در مسیر آسیاب ها است، به وسیله کانالی به داخل مخزن آن هدایت می شود.
بعد انباشته شدن آب قنات در مخزن مخصوص هر آسیاب، این آب با شدت و فشار به بخش زیرین آسیاب ها هدایت می شود و پره های چرخ چوبی آسیاب را به حرکت در می آورند وباعث به حرکت درآمدن یک سنگ متحرک نا هم سطح روی یک سنگ ثابت شده در این حین گندم ها به داخل سنگ هدایت شده و پس از آرد شدن به کناره های سنگ هدایت می شوند در نتیجه آرد شدن گندم می توان دید.
این پنج آسیاب نام های مختلفی داردکه به ترتیب نام اولین آسیاب از سمت بشرویه سروش، میرزا، زنگی، آقا و آخرین یا پنجمین آسیاب دهنه(نزدیک به قلعه دختر بشرویه) نام دارد که گفته شده قدیمی ترین و سروش جدیدترین آسیاب است.طبق آخرین گفته ها در حال حاضر به همت میراث فرهنگی و شهرداری بشرویه 3 آسیاب از مجموع 5 آسیاب فعال است که با بازسازی و ایجاد محیط تفریحی به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است. ساختار این آسیاب ها از ویژگی منحصر به فردی است که در گذشته انجام می شده و امروزه منظره بسیار جالب و دیدنی را رقم زده است.
