آرامگاه بی بی شطیطه، مقبره بانو شطیطه از بانوان فاضل نیشابوری است که مورد عنایت خاص امام موسی کاظم (ع) در قرن دوم هجری قمری بود. این آرامگاه بنایی چهار گوش، مسقف و کوچک از خشت و گل بوده که در گوشه یک قبرستان قدیمی قرار دارد و مربوط به حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال پیش است.
یک سنگ لوح کوچک در قسمت مرکزی آرامگاه بی بی شطیطه قرار دارد که احتمالاً نام بانو بر روی آن حک بوده است. بر بالای این سنگ لوح، یک دیوار عمودی به رنگ سفید و شکل طاق نما خودنمایی می کند. قبرستان قدیمی اطراف بقعه نیز به یک فضای سبز عمومی یا میدان شهری تغییر پیدا کرد و چون آرامگاه بانو در مرکز آن قرار دارد، به میدان بی‌بی شطیطه شناخته می شود. از مهم ترین تزئینات این آرامگاه می توان به آینه‌کاری نمای داخلی گنبد و دو کتیبه کاشی‌کاری شده در دو طرف در ورودی اصلی، اشاره کرد. تاریخ وفات یا شهادت چهارده معصوم (ع) نیز در کتیبه ای که در قسمت غربی واقع شده است ذکر شده است؛ و تاریخ تولد بانو در کتیبه ای که در سمت شرق آرامگاه وجود دارد به تاریخ هجری قمری نوشته شده است.
